ดาวพฤหัสบดี JUPITER
ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ มีบริวารขนาดใหญ่ 4 ดวง และขนาดเล็กอีกจำนวนมากโคจรรอบดาวพฤหัสบดี บรรยากาศของดาวพฤหัสบดีประกอบด้วย แก๊สไฮโดรเจน แก๊สฮีเลียม ยังมี มีเทน แอมโมเนีย ไฮโดรซัลไฟด์ และน้ำ ซึ่งองค์ประกอบเหล่านี้ ทำให้ดาวพฤหัสบดีมีสีแดงอย่างที่ปรากฏให้เห็น ในบรรยากาศของดาวมีลมพัดแรง ซึ่งเกิดจากการหมุนรอบตัวเองด้วยความเร็วเพียง 10 ชั่วโมงต่อรอบ ทำให้ดาวมีลักษณะกลมแป้น การหมุนอย่างรวดเร็วนั้นเป็นผลให้แก๊สรวมกันคล้ายเมฆ แถบสีส้มของแอมโมเนีย ซัลไฟล์ เรียกว่า เข็มขัด (Belt) และแถบสีขาวของแอมโมเนีย เรียกว่าโซน (Zone) บางครั้งก็เห็นจุดสีแดงอยู่บริเวณเข็มขัดเมฆเรียกว่า จุดแดงใหญ่ เป็นจุดสีแดงรูปไข่มีขนาด 2 เท่าของโลก วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2153 กาลิเลโอ กาลิเลอิ ใช้กล้องโทรทรรศน์ที่เขาประดิษฐ์ขึ้น สังเกตเห็นดาวเล็กๆ 4 ดวง อยู่ใกล้ๆ และเคลื่อนที่รอบดาวพฤหัสบดี เขาได้ค้นพบดวงจันทร์ 4 ดวงของดวงพฤหัสบดี คือ ไอโอ ยุโรปา แกนิมีด และคัลลิสโต ดวงจันทร์เหล่านี้รู้จักกันในนาม ดวงจันทร์กาลิเลียน เป็นหลักฐานที่ยืนยันว่าโลกไม่ใช่ศูนย์กลางของระบบสุริยะนั้นเองข้อมูลของดาวพฤหัสบดี
ระยะทางจากดวงอาทิตย์ : 778.41 ล้านกิโลเมตร
คาบการโคจร : 11.8565 ปี
ค่าความรี (วงกลม = 0) : 0.04839
วงโคจรเอียงจากระนาบสุริยะวิถี : 1.305 องศา
เส้นศูนย์สูตรเอียงกับระนาบโคจร : 3.12 องศา
คาบการหมุนรอบตัวเอง : 9.92 ชั่วโมง
รัศมี ณ บริเวณศูนย์สูตร : 71,492 กิโลเมตร
มวล : 317.82 เท่าของโลก
ความหนาแน่น : 1.3 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร
ความโน้มถ่วง : 20.87 เมตรต่อวินาทียกกำลัง 2
องค์ประกอบ : ไฮโดรเจน และฮีเลียม
อุณหภูมิ : -148 องศาเซลเซียส
บริวาร : 67 ดวง
วงแหวน : 4 วง
บรรยากาศ
ชั้นเมฆสีขาวมีองค์ประกอบหลัก คือ แอมโมเนีย
ชั้นเมฆสีส้มมีองค์ประกอบหลัก คือ แอมโมเนีย ไฮโดรซัลไฟด์
ชั้นเมฆสีน้ำเงินมีองค์ประกอบหลัก คือ น้ำ
ขั้วของดาวพฤหัสบดี
(ไปหารูปเอา)
วงแหวนของดาวพฤหัสบดี
ตารางแสดงโครงสร้างของดาวพฤหัสบดี
ชื่อวงแหวน รัศมีวัดจากศูนย์กลางของดาวเคราะห์ (กม.) ความกว้าง (กม.)
ฮาโล (Halo) 92,000-122,500 30,500
วงแหวนหลัก (Main) 122,500-129,000 6,500
แอมออธีเอ (AmaltheaGassamer) 129,000-182,000 53,000
ธีบี (Thebe Gassamer) 129,000-226,000 97,000
พายุบนดาวพฤหัสบดี
(ไปหารูปเอา)
บริวารของดาวพฤหัสบดี
(ไปหารูปเอา)
ยานสำรวจดาวพฤหัสบดี
ยานไพโอเนียร์10 และ 11 ยานไพโอเนียร์10 บินผ่านดาวพฤหัสบดีที่ระยะ 200,000 กิโลเมตร ปัจจุบันได้ออกจากระบบสุริยะ ระยะห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 82 หน่วยดาราศาสตร์ และยังมีอุปกรณ์บางชิ้นทำงานอยู่ และยานไพโอเนียร์11 สำรวจดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ บินผ่านดาวพฤหัสบดีเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ.2517 ที่ระยะทาง 34,000 กิโลเมตร
ยานวอยเอเจอร์1 และ 2 ยานทั้งสองลำถูกส่งไปเพื่อศึกษาดาวพฤหัสบดีบินผ่านในวันที่ 5 มีนาคม และ 9กรกฏาคม พ.ศ.2522 ที่ระยะ 349,100 กิโลเมตร และ 721,800 กิโลเมตร ตามลำดับ ยานทั้งสองได้ค้นพบดวงจันทร์ของดาวพฤหัสบดีเพิ่มเติม และค้นพบวงแหวนของดาวพฤหัสบดี
ยานอวกาศกาลิเลโอ ถูกส่งไปสำรวจดาวพฤหัสบดี และส่งข้อมูลกลับมามากที่สุดในประวัติศาสตร์ รวมทั้งบินเฉียดดวงจันทร์ขนาดใหญ่ทั้ง 4 ดวง เพื่อศึกษาข้อมูลต่างๆ ของดวงจันทร์ และในวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ.2538 ยานกาลิเลโอได้ส่งหัววัดลงสู่ดาวพฤหัสบดีเพื่อศึกษาบรรยากาศในระดับต่ำกว่ายอดเมฆลงไป ยานกาลิเลโอโคจรสำรวจดาวพฤหัสบดี จนถึงวันที่ 21 กันยายน พ.ศ.2546 จึงจบภารกิจอย่างสมบูรณ์โดยการพุ่งชนดาวพฤหัสบดี
ยานแคสสินี มีภารกิจหลักคือการสำรวจดาวเสาร์ ยานแคสสินีได้บินเฉียดดาวพฤหัสบดี ในวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ.2543 ได้ถ่ายภาพ และเก็บข้อมูลส่งกลับมาเป็นจำนวนมาก
ยานนิวฮอริซอนมีภารกิจหลัก คือ การสำรวจดาวพลูโต ยานนิวฮอริซอนได้บินเฉียดดาวพฤหัสบดี ในวันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ.2549 และได้ส่งภาพถ่ายกลับมายังโลก
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น